Од првиот ред на овој штетен и анти-македонски договор се гледа каква е намерата на Грција и какви цели се обидува да постигне.

Пишува Д-р Ристо Попов –

Во Преамбулата се пишува следното: Првата страна Грчката Република (“прва страна”) и Втората страна, која беше примена во Обдеинетите нации во согласност со резолуција 47/225 на Генералнто собрание на Обединетите нации од 8 април 1999 година (“втора страна”), заеднички наведени како “Страни”. Значи, нашите “искрени пријатели” Грците, не допуштиле ниту во првиот параграф да се спомне дури навредливата референца, а камоли зборот Македонија. И некои ќа кажат дека со ова парче хартија не имаат признаено.

Во ниту една точка на овој анти-македонски договор не пишува дека првата страна (Грција) признава македонска етничка припадност и македонски јазик. Тука е клучен членот 7.

Во член 7(2) пишува дека зборовите Македонија и Македонски “се однесуваат на територијата и народот од северниот дел на првата старна, нивни посебни карактеристики и дополнително Еленската цивилизацијата, историја, култура и наследство на тој регион од Антиката до денешно време”.

Во точка 7(3) стои дека “кога се зборува за втората страна (МК) овие термини (Македонија и Македонски) се однесуваат на територијата , јазик ,народ и нивните посебни особини заедно со нивната сопствена историја, култура, и наследство кој значајно се разликуваат од тие истите спонмати во точка 7 ( 2).” Но изричито тука не се спомнува македонски јазик,народ, историја и наследство за разлика од точка 7(2) каде што се спомнува Еленска цивилизација, историја, култура и наследство во северниот дел на Грција ( Егејска Македонија). Значи се остава впечаток и се цементира митот дека во северниот дел на Грција живеат Елени, додека во Република Македонија( Северна Македонија според договорот) живеат луѓе со нивната посебна, сопствена историја, култура, и наследство, без да се именува притоа точно какви се тие- значи безимени. Ако ова е потврда на Македонскиот јазик и идентитет како што тврдат апологетите на квислиншката влада, само за тоа што индиректно овозможува Македонците во Република Северна Македонија да кажуваат дека го зборуваат македонскиот јазик и да се нарекуваат Македонци врз основа на “различен историски контекст и културно наследство” ( член 7 (1), без притоа да се спомнува Македонски јазик и Македонски идентитет, подобро би било воопшто да не постои член 7(3). Со други зборови Грција тука не презема ниикаква оврска да признае Македонски идентитет и јазик и арогантно ни праќаат порака дека можете да се викате како што сакате во вашето мало гето, но ние воопшто не го признаваме тоа.и ќе продолжиме да ве ословуваме како што ќе ни текне внатре во Грција и меѓународно.

Во точка 7(4) пишува дека “втората страна (Северна Македонија) констатира, а не првата страна ( Грција), дека својот официјален јазик, македонскиот јазик, припаѓа на групата јужнословенски јазици. Страните исто така констатираат дека официјалниот јазик и други посебни особини на втората страна не се поврзани со античката Еленска цивилизација , историја, култура и наследство на северниот дел на првата страна.

Во ниту една прилика овде не се споменува дека првата страна го признава постоењето на македонскиот јазик и народ/етничка група , но Македонија презема обврска да признава Еленска култура и т,н. во северниот дел на Грција и дека македонскиот народ зборува јужнословенски јазик. Сите знаеме дека македонскиот е јужнословенски јазик, но каква е целта на ова дообјаснување кое втората страна изричито треба да го прифати? Зошто никој не бара да има дообјаснување за другите јужнословенски јазици или другите словенски јазици? Дали треба да се дообјаснува дека англискиот јазик припаѓа на германската јазична потгрупа или шпанскиот на романската? Целта е да се релативизира и негира статусот на македонскиот јазик како посебен јазик и да се истакнува нејзиниот словенски корен за да се оддалечува од нејзината македонска посебност и суштина како јазик и на тој начин да се потхрани ненаучната, неисториска и исклучиво денационализаторска политичка теза дека постои “Грко-македонска лингвистичка” историја и наследство. Нема таква работа: има посебен mакедонски јазик, литературната форма и посебните дијалекти, кои се зборуваат во Република Македонија, Егејска и Пиринска Македонија, Мала Преспа, Голо Брдо, Гора и во Србија,како што има посебен модерен грчки јазик заснован на Демотики и разните грчки дијалекти. Во Егејска Македонија се зборува на домородниот македонски Јазик и наметнатиот грчки јазик кој има и дијалектичка форма.

Исто така описот за националноста ( државјанство) “Македонска/ државјанини на Северна Македонија” го релативизира зборот Македонија и воведува друг вид на прикажување на државјанството кој има за цел да го убеди светот дека се работи за некоја нова,ново испечена нација која е различна од таа која постоеше пред да се склучи овој асимитричен, едностран и изнудено со насислтво договор.

Нема потреба овде да се зборува за оние членови од договорот со кои што се ограничува правото на слободен говор во Македонија и се дозволува Грција директно да учествува во препишувањето на Македонската историја по грчки вкус. Аналитичарот Андреј Корибко веќе сликовито тоа го има образложено ( види овде – https://www.eurasiafuture.com/…/macedonias-about-to-become…/).

Апологетите за договорот помпезно трвдат дека името на државата нема врска со идентитетот ако се задржува правото на самоидентификација. Ако Франција утре го смени своето име на Медитеранска Франција –дури доброволно и без надворешен притисок- нема поширокиот свет да го сваќа поинаку франсускиот идентитет и етнничка припадност и да се запраша зошто го смениле името?  Името на државата во голема мера го одредува и одразува идентитетот на носечкиот или мнозинскиот етнос во дадена држава. Тоа важи уште повеќе во случајот на Македонците бидејки како народ сме биле отсекогаш негирани и асимилирани. Никаде во наметнатиот договор не пишува дека првата страна ја признава самоидентификацијата на втората страна , но втората страна се согласува дека северниот регион (Егејска Македонија) има “грчки карактер”. Не се работи толку многу за тоа која нација има право на наследството на Античка Македонија, иако сметам дека сегашните Грци имаат помалку право на тоа од Македонците, но со официјалното признавање дека “северниот регион” е “грчки од Антиката до денес” се бришат и остават на милост и немилост Македонците во Егејска Македонија, За тоа Грците бараа да се смени името на Република Македонија и овој наметнат договор им излегува во пресрет 300%. Македонците во Егејска Македонија се бришат целосно преку изнудената промена на името на Република Македонија.

Со овој црн, капитулантски документ се врши етноцид врз Македонците во Република Македонија,се продаваат целосно Македонците во Егејска Македонија, се признава дека Македонците се “Словени”,се прекинува било каква поврзаност помеѓу Античките Македонци и сегашните и зборот Македонија и придавката Македонски официјално им стануваат сопственост на Грците,нашите најголеми непријатели.И предавнците радо го прифаќаат и прославуваат сево ова.

ДА ЖИВЕЕ МАКЕДОНИЈА.

About the Author

Dr. Chris Popov was born in Melbourne. His parents are from the villages of Kuchkoveni and Rula in Aegean Macedonia. In 1985 he became one of the first members of the Macedonian Human Rights Committee of Melbourne and Victoria and was President of that Committee from 1994 until 2000. He was one of the founding members of the Australian Macedonian Human Rights Committee and President of the AMHRC from the mid-nineties until 2000. He was recently a member of the Executive of the AMHRC. In 1989, 1990 and 1991 he was a member of the international Macedonian human rights delegations which visited the European Parliament and United Nations and attended the OSCE Human Rights Dimensions Conferences in order to lobby for recognition of the rights of Macedonians in Greece, Bulgaria and Albania. He is the author or several books and brochures on Macedonian history, politics and human rights and has written numerous articles on these same topics for several publications.